Kończę właśnie prowadzenie szkoleń w ramach rocznego projektu skierowanego do młodych ludzi z Dolnego Śląska. To było wspaniałe doświadczenie, wielu fantastycznych ludzi, wiele pełnych życia grup.

Tuż przed ostatnim dniem szkolenia realizowanego w ramach tego projektu, ogarnęła mnie taka sentymentalna refleksja. Minął rok regularnych zajęć z różnymi grupami uczestników. W tym czasie miałam okazję pracować z wieloma ciekawymi, mądrymi, młodymi osobami.

Najbardziej cieszyło mnie, gdy widziałam jak z zajęć na zajęcia stają się coraz bardziej otwarci, sięgają po nową wiedzę czy umiejętności, odkrywają siebie, nabierają wiatru w żagle. Było sporo chwil wzruszeń, kiedy obserwowałam jak przełamywali swoje ograniczenia, jak robili mniejszy czy większy krok do przodu.

Pochylałam głowę z szacunkiem przed tymi, którym w życiu do tej pory nie było łatwo, a mimo to są ciągle pogodni, otwarci na innych i zahartowani w boju, mają szacunek do pracy i drugiego człowieka.

Byłam tak bardzo szczęśliwa, widząc jak niektórzy z nich po kilku miesiącach doświadczają zmiany czy w sobie samych czy w swoim życiu. Komuś udało się dostać pracę, ktoś bardziej polubił siebie, ktoś poukładał trudne relacje, ktoś odważył się sięgnąć po swoje marzenia…

Były momenty przełamania nieśmiałości, łez, nabierania odwagi, wypowiadania słów niełatwych, ale uwalniających, ale też dużo śmiechu, czasem skupienia nad sobą. I takie zwykłe, proste -jak w życiu.

Za te niezapomniane chwile dziękuję tym wszystkim, z którymi miałam przyjemność pracować w ramach projektu Dolnośląska Akademia Kompetencji Kluczowych realizowanego dla Europejskiej Grupy Doradczej.

Dzięki za godziny wspólnie spędzonego czasu. Za to że ucząc Was, mogłam sama wiele się nauczyć.

Wiatru w żagle! Potencjał jest w Was!