Rozpoczynałam właśnie szkolenie z „Zarządzania wizerunkiem firmy”. Sympatyczna kobieta około 45 roku życia usiadła razem z innymi uczestnikami. Zwykle na początku zajęć poznaję się z osobami biorącymi udział w moich szkoleniach. Krótko opowiadają o sobie. Kiedy przyszedł czas na prezentację wspomnianej Wrocławianki, usłyszeliśmy, że ma ona ukończone studia związane właśnie z budowaniem wizerunku, liczne kursy, studia podyplomowe. Poza tym rozpoczyna właśnie prowadzenie kolejnej firmy. Jakoś naturalnie w  mojej głowie zrodziło się pytanie: po co tej kobiecie to szkolenie? Przecież ma już wiedzę, spore doświadczenie…

W czasie dwóch dni zajęć wspomniana uczestniczka słuchała z dużym zaciekawieniem, angażowała się w zajęcia warsztatowe, dzieliła się swoim doświadczeniem, na przerwach zadawała wiele pytań. Wszystkiemu towarzyszyło jej pogodne usposobienie i otwartość na ludzi.

Po zakończeniu szkolenia, podeszła do mnie, by podziękować za dwa, cenne dla niej dni zajęć. Wtedy już nie wytrzymałam. Przyznałam, że na samym początku zainteresowało mnie, dlaczego przyszła na te zajęcia, skoro skończyła studia o kierunku takim jak tematyka szkoleniowa  i ma już duże doświadczenie  w tej dziedzinie. Kobieta uśmiechnęła się do mnie, po czym z przekonaniem odpowiedziała, że bez względu na to, ile się już wie, zawsze można nauczyć się czegoś nowego od drugiego człowieka. Z takim nastawieniem podchodziła do ludzi. Chętnie więc uczestniczyła w różnego rodzaju zajęciach, by wzbogacać siebie. Stwierdziła, że kiedy człowiek nastawi się na uczenie się, zawsze może wynieść coś cennego od drugiej osoby.

Spodobała mi się bardzo ta postawa, pełna pokory zresztą i szacunku do innych ludzi.

Kiedy później nad nią rozmyślałam, przypomniały mi się wyniki badań prowadzone wśród kilkuset osób, którym udało się wyprowadzić firmy z poważnych problemów. Wśród wspólnych cech, które mieli ci ludzie była pokora – pokora rozumiana jako chęć rozwijania się przez całe życie i uczenia nowych rzeczy; wyjście z założenia, że nie wszystko wiem najlepiej, potrzebuję więc poznawać i współpracować z innymi ludźmi, którzy wzbogacą mnie swoją wiedzą i tym, co niosą ze sobą cennego.

Myślę, że taka postawa prowadzi do wzbogacenia się w szeroko rozumianym znaczeniu tego słowa.