Lubię  poznawać i rozmawiać z ludźmi, którzy realizują cele, przełamują ograniczenia, nie poddają się, którzy z miejsca, w którym mieli niewiele albo i nic, dotarli do miejsca realizacji swoich marzeń. Często podczas rozmów pytam ich o zasady, które pomagają im zmierzać nieustannie do przodu w drodze osiągania wyznaczonych celów.

Jakiś czas temu miałam okazję rozmawiać z właścicielką kilkudziesięcioosobowej firmy, od kilkunastu lat prężnie działającej na rynku. Swoją  działalność stworzyła od podstaw.

Po spotkaniu, na którym odbierała nagrodę za osiągnięcia zamieniłam z nią kilka zdań. Wśród pytań, które jej zadałam znalazło się m.in. to o zasady, które jej zdaniem zdeterminowały jej sukces.

Jako pierwszą wymieniła poznanie siebie, swoich mocnych stron oraz wiarę w to, że nam się uda. Wiara ta jest nam tak bardzo potrzebna w szczególności, kiedy doświadczamy niepowodzeń.

Jako drugą, istotną zasadę, która jej zdaniem przyczynia się do jej sukcesu w życiu i w tym, co robi osobiście i zawodowo, wskazała konieczność przebaczania ludziom.

Robienie czegokolwiek, realizacja celów, samo życie wiąże się z kontaktami z ludźmi – bliższymi i dalszymi – a te chcąc czy nie prowadzą czasem do sytuacji konfliktowych, mniejszych lub większych zranień. Najbardziej bolą te zadane przez ludzi, którym zaufaliśmy, w których zainwestowaliśmy wiele czasu, nadziei, naszych najbliższych. Różne sytuacje, obok tych wielu wspaniałych, wywołują w nas ból, rozczarowanie, frustrację czy gniew i, jak wskazała ta kobieta, kluczowe jest nieustanne przebaczanie ludziom.

Nieprzebaczenie i noszenie w sercu urazy nie wymierza sprawiedliwości tym, którzy nas zranili, ale zatruwa nas samych, powodując w końcu zgorzknienie, blokując w nas wiarę w ludzi,  w realizację marzeń, krzywdząc najbardziej nas samych. Nieprzebaczenie prowadzi do niewoli człowieka i podcina mu skrzydła w realizacji marzeń i na drodze do szczęścia.

Choć może to być zdumiewające, to przebaczenie tym, którzy nas zranili – choć wiem, że nie jest czasem proste, i gdybym miała wymienić rzeczy, z którymi w życiu zmagałam się najbardziej, to wskazałabym na pewno zmaganie, by przebaczyć tym, którzy wyrządzili mi krzywdę, szczególnie tym którym ufałam najbardziej – prowadzi nas do wolności. Bywa trudne jak zrzucanie największego ciężaru z serca. Może się wydawać nie do przejścia, ale jest możliwe i skutkuje tym, że później mamy szansę doświadczać prawdziwego szczęścia a z sytuacji trudnej wychodzimy silniejsi i mądrzejsi.