W ostatnim czasie odkrywam coraz bardziej piękno ukryte w zwyczajności, zwykłości, normalności, pokoju, wolności od presji gnania i szukania nie wiadomo czego. Zwykłość i normalność potrafi być zachwycająca, kiedy człowiek przestaje żyć pod presją zdobycia i doświadczania wielkiego WOW, takiego iście z bajek o życiu. 

Człowiek dojrzewa całe życie. I to dojrzewanie jest wspaniałe!

Jak dobrze jest mieć marzenia i cele, ale też umieć być tu i teraz, otwartym na piękno ukryte w codzienności każdego dnia.